“Μωρό μου εσύ άνοιξες το λάπτοπ;” ρώτησα τον σύντροφο την ώρα που έπινε το πρωινό του καφεδάκι στη κουζίνα. Όπως έκανα τις προετοιμασίες για την αναχώρηση μας, είχα ανακαλύψει την οθόνη του λάπτοπ μας ανοιχτή. Το λάπτοπ είχε διανυκτερεύσει στο σαλόνι για να φορτίσει, καθώς το δικό μας δωμάτιο δεν διέθετε ελεύθερη πρίζα. Ήμουνα όμως…
Είχε αισίως ξημερώσει η μέρα της επιστροφής. Μόλις μερικές ώρες μας χώριζαν από την επιβίβαση μας στο αεροπλάνο και όλα έδειχναν ότι η περιπέτεια μας έφτανε στο τέλος της. Την προηγούμενη ακριβώς, ήταν η πιο απογοητευτική μέρα του ταξιδιού μας, η μέρα του σαφάρι. Οι προγραμματισμένοι οδηγοί μας, το αγαπητό ζεύγος Ρίκι & Γιούλη, ξενυχτισμένοι…
Έχω χωθεί στο διάκενο ανάμεσα στο τοίχο και το κρεβάτι και βρίσκομαι μπροστά σε ένα φοβερό δίλημμα: Να κρυφτώ κάτω από το κρεβάτι και να αρχίσω τις μετάνοιες ή να αρχίσω να τρέχω προς την πίσω πόρτα της κουζίνας, να φύγω από το καταραμένο σπίτι να σωθώ. Η β’ επιλογή μου φάνηκε με καλύτερες πιθανότητες…
8:10 μμ. Ο σύντροφος βγήκε στον δρόμο και κοίταξε με απόγνωση την ερημιά που απλωνόντανε γύρω του. Άναψε τον φακό του κινητού του και ξεκίνησε να κατευθύνεται προς τον κεντρικό δρόμο. Στην πρώτη διακλάδωση έβαλε σημάδι ένα δέντρο με μεγάλο κορμό και ένα περίεργο λουλούδι, και συνέχισε την πορεία του. Λίγα μέτρα μετά έφτασε στην…
Βρισκόμαστε λοιπόν σταματημένοι μέσα σε ένα ταξί. Παράνομο ταξί σαφώς. Κυριολεκτικά, σε ένα Ιδιωτικό Ι.Χ.1000αράκι με σπασμένο το παρμπρίζ. Με έναν άγνωστο οδηγό… φαινομενικά με κάποια σχέση με τον Αζίζ, τον προγραμματισμένο ταξιτζή μας, καθώς μόλις τον είχε καλέσει Γιούλη. Δεν είναι ότι μπουκάραμε σε ένα τυχαίο αμάξι που πέρναγε (ικανοί είμαστε βέβαια!)… Δεν πολύ-καταλάβαμε…
Ο Ρίκι φτάνοντας στο σταθμό παραξενεύτηκε που βρήκε τους δυο ταξιδιώτες υπό … αστυνομική συνοδεία. «Ακόμα δεν φτάσαν αυτά και μπλέξανε; Τι είναι αυτοί ρε; Που με έμπλεξες ρε Γιάκομπ;» πρέπει να σκέφτηκε ο άνθρωπος. Πώς μπήκε η αστυνομία στην ιστορία μας τώρα θα μου πείτε! Αυτόκλητη όπως πάντα! Διαβάστε την συνέχεια εδώ.
Στο λεωφορείον ο “Γολγοθάς” τα πράγματα είχαν αρχίσει να δυσκολεύουν… Οι καταστάσεις είχαν αρχίσει να καταβάλλουν το κατά τα άλλα αγαπητό ζευγάρι, και προς μεγάλη τέρψιν των συνεπιβατών τους, δεν άργησε να ξεσπάσει ο καυγάς! Στην αρχή ήπια, με απότομα ψιθυρίσματα και μικρό-αγκωνιές, μέχρι που κατέληξε σε ασυλλόγιστα γκαρίσματα και καταιγιστικό καταμερισμό ευθυνών που εκτοξεύονταν…
